Te napady energii w środku nocy i brak chęci do snu dosłownie spędzają sen z powiek wielu rodzicom – przyjrzymy się sposobom na zaradzenie temu problemowi.
Czym jest przerywany sen?
Rozbite noce, cząstkowy sen – nieważne jak to nazwiesz, to frustrujące i wyczerpujące kłaść dziecko do łóżka, tylko po to, by obudzić się we wczesnych godzinach porannych i zostać obudzonym na godzinę lub więcej.
Czasami dziecko ma po prostu nieprzespaną noc – nam wszystkim się to zdarza! Może to dyskomfort trawienny lub przyspieszenie wzrostu. Być może dziecko pracuje nad nową umiejętnością. Podstawowe problemy mogą powodować nocne pobudki nawet przez dwa tygodnie. Jeśli jednak trwa to dłużej niż dwa tygodnie i zdarza się co najmniej pięć nocy w tygodniu, eksperci ds. snu zgadzają się, że prawdopodobnie mamy do czynienia z problemem podzielonego snu.
Co powoduje zarwane noce?
Dwa biologiczne aspekty napędzają sen: rytm okołodobowy (nasza naturalna tendencja do spania, gdy jest ciemno, pobudzana przez uwalnianie hormonów melatoniny) i potrzeba snu ( która narasta, gdy jesteśmy obudzeni). Normalnie potrzeba narasta w ciągu dnia, dziecko odchodzi do krainy snów, a kiedy presja ustępuje, rytm okołodobowy i melatonina przejmują kontrolę. Podzielona noc pojawia się, gdy te dwa czynniki przestają działać synchronicznie.
Najczęściej rozdzielone noce mają związek ze snem w ciągu dnia – to znaczy, jak często dziecko drzemie w ciągu dnia.
Problemem może być zbyt duża ilość snu w ciągu dnia. Jeśli masz pięć godzin drzemek w ciągu dnia, oznacza, to, że odejmujesz te pięć godzin od ich snu nocnego. Pozostaje im tylko dziewięć godzin snu, więc budzą się w nocy z uczuciem rozbudzenia i potrzeba czasu, aby ich zapotrzebowanie na sen znów wzrosło.
Innym ważnym powodem przerywanego snu jest zbyt wczesna pora kładzenia się do łóżka.
Jak mogę naprawić przerywany sen u mojego dziecka?
Będziesz musiała dostosować całkowitą ilość snu w ciągu dnia i czas snu dziecka. Zaleca się od 12 do 16 godzin snu w ciągu 24 godzin dla dzieci od 4 do 12 miesięcy i od 11 do 14 godzin całkowitego snu dla maluchów. W przypadku zarwanych nocy spowodowanych zbyt dużą ilością snu w ciągu dnia, będziesz musiała nieco skrócić każdą drzemkę, budząc dziecko zanim normalnie by się obudziło i wydłużając lub rozciągając czas przed następną drzemką. (Pamiętaj, że nawet pozornie krótka drzemka trwająca do 45 minut może być bardzo odprężająca ).
Oczywiście, każde dziecko jest inne i być może będziesz musiała eksperymentować z długością drzemki i zmieniać okna budzenia kilka razy, zanim znajdziesz harmonogram, który pozwoli Twojemu dziecku wytworzyć wystarczające ciśnienie, aby przespało całą noc. Można to również osiągnąć poprzez rezygnację z drzemki (w zależności od tego, ile lat ma Twoje dziecko).
Jeśli do tej pory kładłaś dziecko dość wcześnie spać, spróbuj zmienić harmonogram drzemek, aby przejść do konsekwentnie późniejszej pory spania. Pamiętaj jednak, że musisz unikać nadmiernego zmęczenia i niedostatecznego zmęczenia, ponieważ oba są tak samo szkodliwe. Nie chcesz, aby twoje dziecko było tak zmęczone, że jest marudne, ale nadal potrzebuje wystarczająco dużo czasu na przebudzenie w ciągu dnia, aby zapobiec tym imprezom w środku nocy w łóżeczku.
Czy mogę to po prostu przeczekać?
Jeśli Twój maluch jest krnąbrnym śpiochem, może pozostać obudzony na własną rękę w swoim łóżeczku, podczas gdy potrzeba snu narasta.
Jeśli jednak jest zdenerwowany, znajdź zajęcie, które pomoże je uspokoić, np. kojącą piosenkę lub długie przytulenie. Jeśli dzieje się tak kilka razy w tygodniu przez tydzień lub dwa, dobrze jest to przeczekać.
Dla niektórych dzieci pora nocna to po prostu zbyt duża separacja. Możesz spróbować sprawić, by ich otoczenie pachniało Tobą, umieszczając kawałek swojego ubrania w pobliżu łóżeczka
Czy coś jeszcze może powodować nocne pobudki?
Zawsze zajmuj się także sprawami leżącymi u podstaw tego problemu. Czasami powinnaś jednak rozważyć wszystkie opcje. Czy Twoje dziecko ma gazy od nowego pokarmu? Czy dostaje wystarczająco dużo mleka? Czy cierpi na refluks? Czy jest wystarczająco aktywne? To ostatnie jest częstą przyczyną przedłużających się nocnych przebudzeń.
Modyfikacja i obserwowanie pór drzemek, okresów czuwania i późniejsze (ale konsekwentnym) kładzeniem się do łóżka powinna załatwić sprawę. Jeśli tak się nie stanie, zalecane jest skontaktowanie się z lekarzem rodzinnym, aby wykluczyć problemy fizjologiczne, takie jak bezdech senny.
