Sen niemowlęcia: Co jest normalne, a co nie?

Opublikowano: piątek 28 maja, 2021

Czy jesteś wyczerpana i zdezorientowana, co jest normalne i zdrowe, jeśli chodzi o sen Twojego dziecka?

Czy słyszałaś, że sen Twojego dziecka (lub jego brak!) jest normalny i że ono po prostu z tego wyrośnie, kiedy czujesz, że coś jest nie tak? Takie wątpliwości są nierozłączną częścią bycia rodzicem.

 

 

W tym artykule postaramy się odpowiedzieć najpierw na pytanie co jest normalne (ogólnie rzecz biorąc, oczywiście, ponieważ każde dziecko jest inne), zanim przyjrzymy się temu, co nie jest:

 

Co jest normalne, jeśli chodzi o sen dziecka?

„Normalność” odnosi się tutaj do tego, co jest biologicznie normalne dla niemowlęcia. Świadomość, że sen dziecka jest normalny i zdrowy może pomóc zmniejszyć stres w niektórych rodzinach, ale może nie być pomocna dla innych. W przypadku tych ostatnich są rzeczy, które rodzice mogą zrobić, aby ich życie stało się bardziej znośne, o czym za chwilę. A więc, co jest normalne?

 

  • Dziecko, które regularnie budzi się w nocy na karmienie. Nierealistyczne jest oczekiwanie, że dziecko, zwłaszcza karmione piersią, będzie spało przez całą noc. Nocne budzenie się służy ochronie dziecka przed SIDS (Nagła śmierć łóżeczkowa).
  •  Dziecko, które zasypia tylko w ramionach opiekuna, w nosidełku, wózku lub foteliku samochodowym. Spójrz na czwarty trymestr z perspektywy Twojego dziecka i dowiedz się, dlaczego woli ono być blisko Ciebie i cieszyć się ruchem, gdy przystosowuje się do życia poza łonem matki. Po zakończeniu okresu noworodkowego Twoje dziecko może nadal preferować drzemki kontaktowe lub drzemki w podróży. To nadal liczy się jako drzemki, a Ty możesz zająć się tym, co musisz zrobić (lub siedzieć i odpoczywać), ponieważ nie jesteś przywiązana do jednego miejsca do spania w domu (na przykład łóżeczka).
  • Dziecko, które przestaje przesypiać całą noc. Może się to zdarzyć w każdej chwili i być spowodowane wieloma przyczynami, takimi jak ząbkowanie, okresy wzrostu, lęk przed separacją, progresja snu (np. ta w wieku 8-10 miesięcy), skok rozwojowy lub choroba.
    Dziecko, które budzi się w nocy i potrzebuje dużo czasu (może godzin), aby ponownie zasnąć. Taką zmianę we wzorcach snu można zaobserwować w dowolnym momencie, ale może być ona powszechna około 6 miesiąca życia, kiedy lęk przed separacją osiąga szczyt.
  • Dziecko, które późno kładzie się spać. Dziecko, które późno kładzie się spać nie jest problemem, chyba że jest to problem dla rodziny. Wówczas można stopniowo i delikatnie przesunąć porę kładzenia się spać wcześniej.
  • Dziecko, które nie śpi „zalecanej” liczby godzin. Pamiętaj, że są to tylko zalecenia, więc pozwól, aby dziecko Cię nimi pokierowało. Jeśli jest szczęśliwe i zadowolone w ciągu dnia, najprawdopodobniej śpi wystarczająco dużo. Każde dziecko jest wyjątkowe i takie też są jego potrzeby w zakresie snu.
  • Dziecko, które zasypia tylko wtedy, gdy jest karmione. Zarówno mleko matki, jak i mleko w proszku dla niemowląt mają za zadanie sprawić, że dziecko będzie senne, a dodatkowo będzie czuło się bezpiecznie w Twoich ramionach i z radością odpłynie. Karmienie niemowlęcia do snu nigdy nie jest „złym nawykiem” ani „negatywnym skojarzeniem dotyczącym snu”. Nie musisz uczyć swojego dziecka spać, a w rzeczywistości samodzielne zasypianie jest mitem (możesz więc zignorować przestarzałą radę, by kłaść dziecko senne, ale obudzone).

 

 

Co nie jest normalne, jeśli chodzi o sen dziecka?

 

Teraz, kiedy już rozumiesz, co jest normalne (nawet jeśli jest to dla Ciebie problematyczne), przyjrzyjmy się kilku znakom ostrzegawczym, które mogą wskazywać na to, że ma miejsce jakaś kwestia medyczna, co będzie wymagało dalszych badań.

Czy Twoje dziecko budzi się i płacze cały czas w nocy, może co godzinę lub częściej?

Czy Twoje dziecko bardzo długo zasypia, bez względu na to, czego próbujesz?

Jeśli którykolwiek z tych scenariuszy opisuje wzorce snu Twojego dziecka, mogą wchodzić w grę opisane dalej problemy. Niektóre problemy mogą się nakładać, co zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń snu, dlatego może być konieczna wizyta u kilku specjalistów.

  • Alergie pokarmowe lub nietolerancje: Jest to jedna z częstszych przyczyn problemów z zasypianiem i utrzymaniem snu, a czasami jest mylnie diagnozowana jako kolka. Jeśli dziecko ma nadmierne gazy, skurcze brzuszka lub zielone kupy (co może również oznaczać przeciążenie laktozą), skontaktuj się z lekarzem rodzinnym, pediatrą lub alergologiem w celu postawienia diagnozy.
  • Problemy z karmieniem piersią: Nie zdając sobie z tego sprawy, możesz mieć niską podaż mleka, problemy z zatrzaśnięciem dziecka i niezdiagnozowane więzy językowe. Bycie głodnym ma ogromny wpływ na sen dziecka i powoduje dużo płaczu i przebudzeń. Znajdź dobrego konsultanta laktacyjnego, który może zdiagnozować wszelkie problemy związane z karmieniem.
  • Refluks – może objawiać się pluciem lub wymiotami, ale może też przebiegać bezgłośnie, co sprawia, że jest trudniejszy do zdiagnozowania. Jeśli podejrzewasz, że Twoje dziecko ma refluks, poszukaj lekarza, który się w tym specjalizuje, aby ustalić najlepszy sposób leczenia.
  • Bardzo wrażliwe niemowlęta: Niektóre dzieci są szczególnie wrażliwe na głośne dźwięki, jasne światła lub zbyt dużą liczbę osób (a nawet na takie rzeczy jak drapiące metki na piżamie lub silny detergent do prania na ich ubraniach lub pościeli), więc czasami łatwo wybudzają się ze snu lub mają trudności z zasypianiem.
  • Inne schorzenia: Jeśli jesteś pewna, że żadna z tych kwestii nie może być przyczyną nadmiernego płaczu i problemów ze snem Twojego dziecka, poszukaj specjalistycznego wsparcia.

 

 

Mamy nadzieję, że przytoczone tutaj informację pomogły Ci zdobyć więcej informacji dotyczących bardzo rozległego tematu jakim jest sen niemowlęcia i że Twój maluszek będzie rozwijał się prawidłowo i zrowo.